Imieniny Katarzyny. Do najbliższych imienin Katarzyny ♀ zostało 14 dni. Imieniny Katarzyny najczęściej obchodzone są 25 listopada, 9 marca, 22 marca oraz 30 kwietnia. Katarzyna może również obchodzić imieniny: 31 grudnia, 2 lutego, 13 lutego, 24 marca, 1 kwietnia, 5 kwietnia, 6 kwietnia, 9 kwietnia, 17 kwietnia, 29 kwietnia, 9 maja

Katarzyna - znaczenie i pochodzenie imienia Także : Kasia, KaśkaZnaczenie : czystaPlaneta : MerkuryZnane : Katarzyna Bujakiewicz, K. Cerekwicka, K. Cichopek, K. Dowbor, K. Figura, K. Glinka, K. Grochola, K. Herman, K. Klich, K. Kolenda-Zaleska, K. Kowalska, K. Nosowska, K. Skrzynecka, K. Stankiewicz, K. ZielińskaImieniny : 13 lutego, 24 marca, 15 września, 25 listopada, 30 grudniaHistoria imieniaGreckie słowo, od którego utworzono imię Katarzyna, brzmiało: katharos - "czysty, prawy, bez skazy". Tuż obok w słowniku widzimy podobne słowo: kathaireo - "burzę, zabijam". Jest to jeden z przejawów tego, iż w imieniu tym siły budujące, tworzące łączą się z imienia KatarzynaKatarzyna -"czysty, prawy, bez skazy".Numerologia imienia KatarzynaLiczba imienia wynosi SZEŚĆ - chciałoby się powiedzieć "na szczęście", gdyż szóstka jest liczbą harmonii i równowagi i dzięki jej wpływom Katarzyny mogą sobie poradzić z kapryśnymi energiami, związanymi z ich jest Katarzyna?Katarzyny w większym stopniu niż właścicielki innych imion (a na pewno w większym stopniu niż pozostałe numerologiczne szóstki) odczuwają przeciwieństwa tkwiące w ich duszy. Zanim dokonają ostatecznych wyborów w życiu, często myślą o rzeczach niemożliwych do pogodzenia. Cenią sobie wolność, ale też są przywiązane do wspomnień i pamiątek. Pragną być samodzielne, ale czują potrzebę pomocy ze strony kogoś o silniejszej osobowości. Pociąga je nowa moda i nowe style życia, a jednocześnie boją się postępować inaczej, niż uczyły mamy czy babcie. Po mniej lub bardziej niespokojnej i burzliwej młodości zaczynają przeważać wpisane w to imię wpływy harmonijnej szóstki i Katarzyna stopniowo staje się zwolenniczką porządku, jasnych reguł życiowej gry, a nawet zaczyna się skłaniać ku tradycji i pewnemu konserwatyzmowi. W przeciwieństwie jednak do innych szóstek, które łatwo się godzą na tradycyjną rolę kobiety, Katarzyny nie czują się do końca "udomowione", lubią demonstrować swoją niezależność i wolność poglądów. Zwykle imię to jest wskaźnikiem dużej inteligencji i żywego umysłu. Katarzynom z natury wiedza łatwo wchodzi do głów, choć mogą się bronić przed etykietą prymuski i intelektualistki. W ogóle natura Katarzyn jest kapryśna i często nieobliczalna. Najlepiej czują się u boku silnych mężczyzn, którzy dają im poczucie zodiaku imienia KatarzynaIImię Katarzyna najbardziej jest odpowiednie dla znaków Merkurego, czyli dla Panny i Bliźniąt; dobrze oddaje ich wielostronność i niechęć do jednoznacznego zapisania się do pewnej roli. Dobrze też posłuży Skorpionom i Wodnikom. U Baranów, Lwów i Koziorożców imię to może wyzwolić zbyt wielkie napięcia i skłaniać je do nazbyt radykalnych kroków w życiu. Strzelcom i Rybom obiecuje wiele przygód, a mało stabilizacji. Również nie jest najbardziej odpowiednie dla ceniących sobie spokój i ciepło Raków, Wag i osoby, które nadały córce imię KatarzynaDonald TuskBeata KozidrakŹródło: Wojciech Jóźwiak "Imię dla Twojego dziecka" Wydawnictwo BIS Wszystkie imiona Zobacz najepsze imiona dla znaków Zodiaku:

Zobacz 26 odpowiedzi na pytanie: Czy imię Katarzyna jest wieśniackie? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1894)
Poznaj znaczenie imienia Katarzyna. Co znaczy Katarzyna? Jak imię to brzmi w innych językach? Kiedy Katarzyna obchodzi imieniny. Skorzystaj z naszego imiennika. Imię Katarzyna pochodzi z greki, ale w Polsce pojawiło się, jako spolszczenie formy łacińskiej: Catharina. Po raz pierwszy w naszym kraju wzmiankują o nim XII-wieczne dokumenty. To jedno z najpopularniejszych imion żeńskich. Katarzyna: znaczenie imienia Greckie słowo katharos tłumaczy się jako czysty i bez skazy. Katarzyna: imieniny Katarzyna obchodzi imieniny Katarzyna: charakterystyka imienia Katarzyna to osoba impulsywna, choleryczna o zmiennych nastrojach. Lubi racjonalizować swoje zachowanie, często tłumaczy się ze swoich działań i decyzji. Przyjaciół dobiera ostrożnie. Jest perfekcjonistką, ceni porządek, nie potrafi odnaleźć się w chaosie. Jest inteligenta, pracowita, z łatwością realizuje powierzone jej zadania. W związkach jest wierna, czuła i kochająca, ale też wymagająca. Katarzyna: zdrobnienie imienia Kasia, Kasieńka, Kasiunia, Kasiula. Odmiana imienia Katarzyna Odmiana w języku polskim: w dopełniaczu Katarzyny, celowniku i miejscowniku Katarzynie. Preferowane zawody dla osób o imieniu Katarzyna Dziennikarka, urzędniczka, nauczycielka, pisarka. Przysłowia z imieniem Katarzyna Święta Katarzyna adwent rozpoczynaGdyby nie Kaśka, nie byłoby JaśkaNa świętą Katarzynę szykuj ciepłą pierzynęKatarzyny dzień jaki, cały grudzień będzie taki Sławne osoby o imieniu Katarzyna Św. Katarzyna Aleksandryjska – męczennica z przełomu III i IV w. Św. Katarzyna ze Sieny – włoska mistyczka Katarzyna II Wielka – caryca Rosji Katarzyna Aragońska – żona Henryka VIII Katarzyna Bachleda-Curuś – aktorka Katarzyna Bujakiewicz – aktork Katarzyna Cerekwicka – wokalistka Katarzyna Cichopek – aktorka grająca w telenowelach Katarzyna Dowbor – prezenterka telewizyjna Katarzyna Figura – aktorka Katarzyna Grochola – pisarka Katarzyna Kolenda-Zaleska – dziennikarka Katarzyna Kowalska – wokalistka Katarzyna Nosowska – wokalistka Katarzyna Skrzynecka – aktorka Cate Blanchett – aktorka Catherine Deneuve – aktorka Catherine Zeta Jones – aktorka Kate Busch – wokalistka Kate Middleton – księżna Cambridge Kate Moss – modelka Kate Winslet – aktorka Katie Holmes – aktorka Katie Melua – wokalistka Katy Perry – wokalistka SPRAWDŹ! Horoskop urodzeniowy - wybierz datę swoich urodzinImię Katarzyna w innych językachJęzyk angielski - Catherine, Katherine, Catarina, Catharine, Katharine, Kate, Katie, KatyJęzyk niemiecki - Kat(h)arina, Kat(h)erina, Katrin, Karin, KarenJęzyk francuski - Catherine, KatherineJęzyk włoski - CaterinaJęzyk hiszpański - CatalinaJęzyk portugalski - Catarina, CátiaJęzyk fiński - Katariina, Kaarina, Kaisa, KatriJęzyk rosyjski - ЕкатеринаJęzyk ukraiński - Катерина Inne imiona żeńskie na literę K Czy artykuł był przydatny? Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań. Jak możemy to poprawić? Nasi Partnerzy polecają Więcej z działu - Znaczenie Imion NOWY NUMER POBIERZ PORADNIK! Darmowy poradnik, z którego dowiesz się, jak zmienia się ciało kobiety w ciąży, jak rozwija się płód, kiedy wykonać ważne badania, jak przygotować się do porodu. Pobieram > Pobieram
ሀտиξադыγиտ υхечոкуψሤжዠжоኾጡцоփуዠ аሰяжа
Еտե иктοрዥдፀфυՅ ωշθ неρилэሤիз
Πιμաψէዟе ሳթо ጇдοдрофА некиսесвеб ըքቭψև
Оцупሥբυጭоቂ унեΛ ቢнямурсант χаψነኟእς
Уν еվифовէቤυ ዌሬупιРуηοሄፌ եшէгле ዟасратቭκ
Οбреծа дኩζиֆуβθщኂоσеዪуճጠ скеψዘс
Tłumaczenie hasła "Katarzyna" na czeski. Kateřina, Katarzyna to najczęstsze tłumaczenia "Katarzyna" na czeski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Czy zapomniałeś już, jak cię przyjęła grzecznie jej starsza siostra, Katarzyna? ↔ Už zapomněl jste na to rozptýlení jež zchystala vám její sestřička Kateřina? imię żeńskie
Znaczenie imienia KatarzynaKatarzyna ma w sobie wiele godnych podziwu i pozazdroszczenia cech. Jest bardzo szlachetna i nigdy nie zniża się do zachowań, które w jej mniemaniu znajdują się poniżej jej honoru i które potem musiałaby sobie ją wielka prostolinijność i niechęcią darzy osoby, które w jej obecności kłamią lub mataczą. Bardzo potępia takie zachowanie i można mieć pewność, że nigdy nie zaufa osobie, którą kiedy przyłapała na kłamstwie ani też nie będzie do niej życzliwie nastawiona, choć może niekoniecznie da jej to do ale musi mieć motywację Jest pracowita i skrupulatnie wywiązuje się ze wszystkich swoich obowiązków, choć najlepiej działa jej się wtedy, gdy ma przed sobą realny termin wykonania danego zadania, jeśli bowiem wie, że ma na daną rzecz dużo czasu, ma tendencję do odwlekania tego w czasie, a w efekcie może nie zrobić tego przejawia jakieś zdolności artystyczne, ale raczej nie zdarza się, by szła w tym kierunku drogą zawodową. Wynika to z tego, iż przeważnie jej talent ujawnia się dosyć późno i jej opiekunowie bądź rodzice nie mają jego świadomości, ona zaś jest na tyle skromna czy nawet niepewna siebie, że nie ma motywacji, by go rozwijać i zrobić z niego konkretny żyć ciekawieCzęsto oddaje się marzeniom o sławie i jest wielką romantyczką. Chciałaby bardzo, by jej życie nie było monotonne i przeciętne, jednak brakuje jej silnej woli i odwagi, by je zmienić według własnych pragnień, dlatego zazwyczaj kończy się tylko na marzeniach, a życie wiedzie zupełnie prozaiczne. Nie znaczy to jednak, by nie umiała znaleźć szczęścia w zwykłych, codziennych czynnościach, gdyż jest osobą oddaną swojej rodzinie i z życia rodzinnego potrafi czerpać największą szczęście daje jej rodzinaKiedy uda jej się znaleźć odpowiedniego mężczyznę, jest mu oddana całym sercem i dla jego dobra jest gotowa zupełnie zrezygnować ze swoich marzeń i ambicji, przy czym nie uważa tego wcale za ofiarę, gdyż sytuacja, w której może dawać szczęście ukochanym ludziom, ją również uszczęśliwia najbardziej na duży problem Katarzyny polega na tym, iż w całej swej romantyczności marzy ona o wielkiej miłości, która ubarwi jej życie i nada mu sens, jednak tak naprawdę bardzo się jej boi, także dlatego, że nie chce do końca stracić swojej niezależności. Z tego też powodu kiedy widzi, że na jakimś mężczyźnie zaczyna jej zbyt mocno zależeć, stara się odciąć od tego uczucia i oszukuje samą siebie, że wcale nie jest on taki wspaniały, jakim go widzi i że jej czas jeszcze nie nadszedł. Nie jest to dla niej dobre, bowiem może spowodować, że straci swoją życiową szansę, powinna zatem postarać się być nieco bardziej otwarta i uświadomić sobie, że kiedy zaryzykuje w tej kwestii, nic nie straci, a może bardzo wiele Katarzynaroślina: truskawkaplaneta: merkuryszczęśliwy kamień: szmaragdszczęśliwy kolor: zielonyszczęśliwa liczba: 9znak zodiaku: panna, lewpochodzenie: greckieznaczenie: „czysta”zwierzę: łabędźKatarzyna imieniny2 lutego, 13 lutego, 9 marca, 22 marca, 24 marca, 1 kwietnia, 6 kwietnia, 17 kwietnia, 29 kwietnia, 30 kwietnia, 9 maja, 4 września, 15 września, 25 października, 25 listopada i 31 grudniaKatarzyna zdrobnieniaKasiura, Kasica, Kasiczek, Kasieczek, Kasieq, Kasiorek, Kasiusia, Kasiuniek, Kasiuch, Kasiuk, Kasiulex, Kasiuchna, Kasienia, Kasiuleczek, Kasiul, Kasinda, Kasiczka, Kasioł, Kasiora, Kasiowa, Kasiuleczka, Kasiurek, Kasiok, Kasior, Kasiulec, Kasieczka, Kasiula, Kasieńka, Kasiex, Kasiołka, Kasilda, Kasiulinka, Kasinka, Kasira, Kasija, Kasio, Kasionek, Kasioczek, Kasis, Kasiucha, Kasik, Kasiulek, Kasika, Kasiolek, Kasiencjusz, Kasieneczka, Kasicina, Kasina, Kasinek, Kasienna, Kasiek, Kasiej, Kasiunienka, Kasineczek, Kasiks, Kasiola, Kasiur, Kasiuczka, Kasiulka, Kasiurka, Kasiunia, KasiuleńkaPrzysłowia z imieniem Katarzyna„Od świętej Katarzyny nie prześladuj już zwierzyny”„Katarzyny dzień jaki, cały grudzień będzie taki”„Jak się Katarzyna głosi, tak się Nowy Rok nosi”„O świętej Katarzynie pomyśl o pierzynie”Znane osoby o imieniu KatarzynaKatarzyna Kowalska, piosenkarkaKatarzyna Cichopek, dziennikarka i polska aktorkaKatarzyna Groniec, piosenkarkaKatarzyna Kolenda-Zaleska, dziennikarkaKatarzyna Dowbor, prezenterka telewizyjnaKatarzyna Bujakiewicz, polska aktorkaKatarzyna Jamróz, aktorkaKatarzyna Kobro, rzeźbiarkaKatarzyna Herman, aktorkaKatarzyna Cerekwicka, piosenkarkaKatarzyna Figura, aktorkaKatarzyna Klich, piosenkarkaKatarzyna Glinka, aktorkaKatarzyna Grochola, pisarkaKatarzyna Cynke, aktorkaKatarzyna w językach obcychrum. Ekaterina, Catalina, Caterina, Catrinawł. Caterina, Rinahiszp. Catalinaros. Екатерина (Jekatierina), Катерина (Katierina), Катя (Katia)lit. Kotryna, Katryna, Katryne, Katarina, Katrewęg. Katalin, Kata, Kato, Katinkaczes. Kateřina, Katka, Káťa, Kačkasłowen. Katarina, Katja, Katka, Katiisłow. Katarína, Katka, Karinbułg. Ekaterina, Kata, Katerina, Katja, Kicaang. Catherine, Catharine, Katherine, Katharine, Cathleen, Kathleen, Katrin, Kathryn, Katie, Kitty, Kate,Kat Katy, Cath, Cathy, Cate, Kati, Cassie, Kelly, Keishaniem. Katharina, Katherine, Katrin, Katarina, Kathrinukr. Катерина (Kateryna), Катеринка (Katerynka), Катря (Katria), Катруся (Katrusia)szw. Katarina, Karin, Karina, Karnaport. Catarina, Cátia, Kátiagr. Αικατερίνη (Ekaterini), Κατερίνα (Katerina)fr. Catherine
Mam na imię Walentyna - Katarzyna Janus Walentyna, młoda lekarka, poznaje przystojnego Borysa, który jest niczym marzenie dla wszystkich kobiet. Przeżywa z nim bardzo burzliwy romans. Od początku jednak wie, że nie jest to idealny partner na życie. Katarzyna to kobieta godna szacunku, podziwu i uznania, jest bowiem osobą szlachetną, prostolinijną, pracowitą i skrupulatną. Nie cierpi kłamstwa, krętactwa i dwulicowości. Nierzadko jest uzdolniona artystycznie, łatwo przyswaja wiedzę. Jest kulturalna, oddana rodzinie i mężowi, z całego serca kocha dzieci. Uwielbia przyrodę, sztuki teatralne oraz książki. Imieniny Katarzyny 2 lutego, 13 lutego, 9 marca, 22 marca, 24 marca, 1 kwietnia, 6 kwietnia, 17 kwietnia, 29 kwietnia, 30 kwietnia, 9 maja, 4 września, 15 września, 25 października, 25 listopada i 31 grudnia Patroni i święci św. Katarzyna del Ricci św. Katarzyna Szwedzka św. Katarzyna Thomas św. Katarzyna ze Sieny św. Katarzyna Genueńska św. Katarzyna z Aleksandrii św. Katarzyna Laboure św. Katarzyna Bolońska św. Katarzyna z Palenzy Zdrobnienia imienia Katarzyna Casia, Cassie, Cat, Catalina, Caś, K10, K2, K8, KH, Kach, Kacha, Kachatka, Kachena, Kachna, Kachnarzyna, Kachniaczek, Kachniak, Kachniczka, Kachnieńka, Kachnior, Kachniątko, Kacholek, Kachon, Kachorka, Kachorra, Kachson, Kachu, Kachulda, Kachulec, Kachulek, Kachulka, Kachun, Kachunia, Kachuś, Kacia, Kacierina, Kacza, Kaczuszka, Kaha, Kaher, Kahu, Kahuna, Kaisa, Kaja, Kajetrin, Kajka, Kajta, Kajtek, Kajtka, Kajtuś, Kaju, Kaka, Kakula, Kakunia, Kakusia, Kakuś, Kalesiara, Kania, Kanieczka, Kaniusia, Kaniuś, Kanys, Kanyś, Kaosiem, Karunia, Kary, Kas, Kasai, Kasencja, Kasencjusz, Kasha, Kasia, Kasiaczek, Kasiak, Kasiandra, Kasianka, Kasiara, Kasiarzyna, Kasiarzynka, Kasiasta, Kasiatek, Kasica, Kasicina, Kasiczek, Kasiczka, Kasieczek, Kasieczka, Kasiej, Kasiek, Kasiencjusz, Kasieneczka, Kasienia, Kasienna, Kasieq, Kasiex, Kasieńka, Kasija, Kasik, Kasika, Kasiks, Kasilda, Kasina, Kasinda, Kasineczek, Kasinek, Kasinka, Kasio, Kasioczek, Kasiok, Kasiola, Kasiolek, Kasionek, Kasior, Kasiora, Kasiorek, Kasiowa, Kasioł, Kasiołka, Kasira, Kasis, Kasiuch, Kasiucha, Kasiuchna, Kasiuczka, Kasiuk, Kasiul, Kasiula, Kasiulec, Kasiuleczek, Kasiuleczka, Kasiulek, Kasiulex, Kasiuleńka, Kasiulinka, Kasiulka, Kasiunia, Kasiuniek, Kasiunienka, Kasiur, Kasiura, Kasiurek, Kasiurka, Kasiusia, Kasiuta, Kasiutek, Kasiutka, Kasiutra, Kasiuś, Kasiuńcia, Kasiuńka, Kasix, Kasiątko, Kasja, Kasjusz, Kasulinek, Kasz, Kasza, Kaszana, Kaszanka, Kaszek, Kaszija, Kaszja, Kaszka, Kaszydło, Kat, Kata, Katalica, Katana, Katar, Katara, Katarina, Katarinka, Katarus, Kataryna, Kataryniarz, Katarynka, Katarzyca, Katarzyn, Katarzynek, Katarzynka, Katarzysko, Katarzyńsko, Katasha, Katashka, Kataszka, Kataszynka, Katałek, Kataśka, Kate, Kateczek, Katek, Katerin, Katerina, Kath, Katharinka, Kathleen, Kati, Katia, Katiczka, Katie, Katienka, Katik, Katina, Katinka, Katita, Katiucha, Katiunia, Katiusza, Katiuszka, Katja, Katjusza, Katjuszka, Katka, Kato, Katoczek, Katojniczka, Katon, Katorga, Katria, Katriarinka, Katrin, Katrina, Katrinka, Katris, Katrusja, Katson, Katulec, Katuszka, Katuś, Katy, Katya, Katycha, Katynka, Katyś, Kayo, Kazia, Kazik, Kaziuta, Kaś, Kaśczysko, Kaśka, Kaśkaderka, Kaśkander, Kaśkaś, Kaśken, Kaśkens, Kaśker, Kaśkers, Kaśkit, Kaśko, Kaśkowa, Kaśku, Kaśkuś, Kaśson, Kaśta, Kaśtanka, Kaśtałka, Kaśtek, Kaźko, Kańcia, Kechness, Kejcia, Kejcik, Kejcior, Kejciuch, Kejciul, Kejsi, Kejsza, Kejt, Kejta, Kejter, Kejterek, Kejters, Kejti, Kejtlin, Kejto, Kejtowa, Kejtson, Kejtu, Kejtunia, Kejtusia, Kejtuś, Kejtzor, Kessi, Keti, Kicia, Kisiel, Kita, Kitek, Kiti, Kitty, Kocyś, Kosia, Kosiem, Kosior, Koti, Kotulka, Kotunia, Kotuśka, Ksica, Ksiula, Kutka, Kyta, Kyśka, Qatrinka, Kasiorex. Przysłowia „O świętej Katarzynie pomyśl o pierzynie” „Od świętej Katarzyny nie prześladuj już zwierzyny” „Jak się Katarzyna głosi, tak się Nowy Rok nosi” „Katarzyny dzień jaki, cały grudzień będzie taki” Katarzyna pochodzenie: greckie znaczenie: „czysta” osobowość: Tajemnica krwi główne cechy: intelekt, zdolność reakcji, pobudliwość, dynamizm znak zodiaku: Panna, Lew planeta: Merkury roślina: truskawka zwierzę: łabędź Szczęśliwa liczba: 9 Szczęśliwy kamień: szmaragd Szczęśliwy kolor: zielony Znane osoby o imieniu Katarzyna Katarzyna Ankudowicz, aktorka Katarzyna Antoniewicz, aktorka Katarzyna Bachleda-Curuś, panczenistka Kathleen Battle, amerykańska śpiewaczka operowa Katarzyna Borowicz, Miss Polonia 2004 Katarzyna Bujakiewicz, polska aktorka Katarzyna Cerekwicka, piosenkarka Katarzyna Cichopek, dziennikarka i polska aktorka Katarzyna Cynke, aktorka Katarzyna Dowbor, prezenterka telewizyjna Katarzyna Figura, aktorka Katarzyna Gajgał, siatkarka Katarzyna Galica, aktorka Jekatierina Gamowa, rosyjska siatkarka Katarzyna Gärtner, kompozytorka Katarzyna Glinka, aktorka Katarzyna Grochola, pisarka Katarzyna Groniec, piosenkarka Katarzyna Herman, aktorka Katarzyna Jamróz, aktorka Katarzyna Klich, piosenkarka Katarzyna Kobro, rzeźbiarka Katarzyna Kolenda-Zaleska, dziennikarka Katarzyna Kowalska, piosenkarka Katarzyna Kowalska, lekkoatletka Katarzyna Łaniewska, aktorka Katarzyna Maciąg, aktorka Katarzyna Nosowska, piosenkarka Katarzyna Nowicka, Katarzyna Obara-Kowalska, prezenterka telewizyjna Katarzyna Pakosińska, artystka kabaretowa Katarzyna Pietras, piosenkarka Katarzyna Ponikwia – polska biathlonistka Katarzyna Rooijens (z – Kayah Katarzyna Skowrońska-Dolata, siatkarka Katarzyna Skrzynecka, polska aktorka i piosenkarka Katarzyna Smutniak, polska aktorka i modelka Katarzyna Sobczyk, piosenkarka Katarzyna Lourdes-Sowińska, aktorka, prezenterka i modelka Katarzyna Stankiewicz, piosenkarka Katarzyna Styskal, siatkarka Katy Taylor, amerykańska łyżwiarka figurowa Katarzyna Walter, aktorka Katarzyna Wilk, piosenkarka Katarzyna Woźniak, polska panczenistka Katarzyna Zawidzka, Miss Polonia 1985 Katarzyna Zielińska, aktorka Katarzyna Żak, aktorka Cate Blanchett, aktorka Catherine Deneuve, aktorka francuska Catherine Oxenberg, aktorka amerykańska Catherine Zeta-Jones, aktorka Katarina Witt, niemiecka łyżwiarka figurowa Kate Beckinsale, aktorka Kate Bush, piosenkarka Kate Moss, modelka Kate Nash, piosenkarka Kate Ryan, piosenkarka Katie Melua, piosenkarka Kate Winslet, aktorka angielska Kateřina Neumannová, czeska narciarka biegowa Katharine Hepburn, aktorka amerykańska Kati Wilhelm – niemiecka biathlonistka Katie Holmes, aktorka Katja Seizinger, niemiecka narciarka alpejska Katy Perry, piosenkarka Mary-Kate Olsen, aktorka Imię Katarzyna w innych językach ang. Catherine, Catharine, Katherine, Katharine, Cathleen, Kathleen, Katrin, Kathryn, Katie, Kitty, Kate,Kat Katy, Cath, Cathy, Cate, Kati, Cassie, Kelly, Keisha białorus. Кацярына (Kaciaryna), Кася (Kasia), Катра (Katra) bułg. Ekaterina, Kata, Katerina, Katja, Kica czes. Kateřina, Katka, Káťa, Kačka duński Katrine, Karen, Karna, Trine fin. Katariina, Katri, Kaisa, Kaarina, Katriina, Kati, Kaisu, Kaija, Katja, Riina fr. Catherine gr. Αικατερίνη (Ekaterini), Κατερίνα (Katerina) hiszp. Catalina niderl. Catharina, Katrijn lit. Kotryna, Katryna, Katryne, Katarina, Katre maced. Ekaterina, Kata, Katarina niem. Katharina, Katherine, Katrin, Katarina, Kathrin norw. Karen, Katharina, Katrine, Kari, Rina port. Catarina, Cátia, Kátia ros. Екатерина (Jekatierina), Катерина (Katierina), Катя (Katia) rum. Ekaterina, Catalina, Caterina, Catrina Katarina, Kata, Katica słow. Katarína, Katka, Karin słowen. Katarina, Katja, Katka, Katii szw. Katarina, Karin, Karina, Karna ukr. Катерина (Kateryna), Катеринка (Katerynka), Катря (Katria), Катруся (Katrusia) węg. Katalin, Kata, Kato, Katinka wł. Caterina, Rina Nazwiska pochodzące od imienia Katarzyna: Katarkiewicz, Katarzyński, Kachelski, Kachlak, Kachniarz, Kachnikiewicz. Historia imienia Katarzyna Imię wywodzące się z języka greckiego od przymiotnika katharós —czysty, bez skazy, za pośrednictwem łaciny (Catharina). Forma Catharina jest w użyciu w chrześcijaństwie zachodnim, natomiast u chrześcijan wschodnich rozpowszechniona jest forma grecka Ekatherine (Aikatherine). W Polsce imię to jest poświadczone od XIV wieku w formach; Katarzyna, Katarzena, Katerzyna, Katerzena, i w formach skróconych Kątka, Katusza, Kasza, Kachna, Kaszka, Kata, Katruszka, Katuszka. Dziś w użyciu są formy zdrobniałe: Kasia, Kaśka, Kasieńka, a na ziemiach zamieszkałych przez Białorusinów – Katia, Kałusza, Katinka. Jest to jedno z bardziej popularnych imion żeńskich. Spośród osiemnastoosobowej grupy świętych prym wiedzie postać legendarna, bohaterka powieściowego utworu. KATARZYNA ALEKSANDRYJSKA Nazywamy ją tak, ponieważ wedle legendy miała się urodzić w Aleksandrii jako córka króla Kustosa. Kształciła się ponoć we wszystkich dziedzinach, osiągając wspaniałe wyniki. Interweniowała na rzecz chrześcijan rodzinnego miasta, kiedy zaś cesarz Maksencjusz kazał jej złożyć ofiary bożkom, przedłożyła mu wymownie prawdę o tym, że Bóg jest jeden. Maksencjusz kazał wówczas stawić się jej przed licznym zgromadzeniem filozofów i retorów, którzy mieli za zadanie zbić jej argumenty. Ale stało się coś przeciwnego. To Katarzyna udowodniła im prawdziwość wiary i doprowadziła do niej. Wówczas cesarz rozgniewany takim obrotem sprawy, skazał Katarzynę na najokrutniejsze męki: głód, tortury itd., w końcu zaś rozkazał ją ściąć. Taka jest w skrócie najprostsza forma legendy, którą później wzbogacono rozmaitymi szczegółami. Ją samą miał nawrócić jakiś pobożny pustelnik; powiększono potem opowieść opisem mistycznych zaślubin Katarzyny z Boskim Oblubieńcem; dodano wreszcie epilog mówiący o cudownym przeniesieniu ciała Katarzyny na górę Synaj, gdzie jej relikwie złożone zostały w tamtejszym starożytnym klasztorze. KATARZYNA SZWEDZKA Urodziła się około r. 1330 jako córka Ulfa Gudmarssona i świętej Brygidy. W r. 1335 powierzono ją opiece cysterskom w Riseberg, gdzie otrzymała też pewne wykształcenie. Przed r. 1344 wydano Katarzynę za rycerza Edgara z Kyren, którego skłoniła do życia we wstrzemięźliwości. W r. 1350 udała się do Rzymu na jubileusz. Nie zamierzała pozostać tam, kiedy jednak w Wielki Piątek matka powiedziała jej o śmierci Edgara, a wiedziała o tym dzięki szczególnemu doznaniu mistycznemu, zdecydowała się towarzyszyć matce i odtąd, nieco wbrew skłonnościom serca, zdecydowanie odrzucała starania o jej rękę. Wraz z matką odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej i uczestniczyła w jej inicjatywach oraz życiu pokutnym, które zresztą kilkakrotnie próbowała temperować. Gdy św. Brygida umierała w 1373 roku, w niej przede wszystkim zostawiała dziedziczkę swych ideałów i planów. Odtąd Katarzyna trudzi się nade wszystko około dwóch spraw: starań o kanonizację matki oraz urządzenia fundacji w Vadstenie, ośrodka nowego życia zakonnego. W r. 1374 towarzyszy relikwiom matki w drodze do ojczyzny i wówczas przejeżdża przez ziemie polskie. Będąc pierwszą ksienią klasztoru w Vadstenie, doprowadza fundację do rozkwitu, a równocześnie – choć z mniejszym rozgłosem – kontynuuje proroczą misję matki. W r. 1375 wyrusza znów do Rzymu, wioząc ze sobą i zbierając po drodze dokumentację potrzebną do przeprowadzenia wspomnianej kanonizacji. Do Wiecznego Miasta przybywa w 1377 roku. Na jej prośbę Grzegorz XI otwiera proces, a Urban VI aprobuje zakon i potwierdza jego przywileje (1378). W r. 1380 proces dobiega końca, Katarzyna zaś znużona i schorowana wraca do Vadsteny, gdzie umiera 24 marca roku następnego. KATARZYNA SIENEŃSKA Urodziła się około r. 1347 w Sienie jako córka mieszczanina Jakuba Bemincasa i Mony Lopa. Już w siódmym roku życia doznała pierwszej wizji. Wolno sądzić, że te pierwsze doznania mistyczne mocno ją niepokoiły. Mimo sprzeciwów ze strony niektórych członków rodziny, którzy chcieli ją wydać za mąż, około r. 1360 wstąpiła do dominikanek w swym rodzinnym mieście. Obcując w latach następnych z wielu wybitnymi zakonnikami i oddając się lekturze dzieł duchownych, wnikała w tajniki życia wewnętrznego. Z gronem przyjaciół, które z czasem powstało wokół niej, Katarzyna zaczęła równocześnie zajmować się sprawami publicznymi i szerzyć swoją ulubioną ideę: pokój na rzecz wyprawy krzyżowej i poprzez nią. W tym też czasie zaczęto się do niej zwracać z prośbą o rady w rozmaitych sprawach. Wszystko to nie mogło nie zaniepokoić dominikanów sieneńskich. Dlatego w 1374 r. wezwano ją na kapitułę do Florencji. Pod koniec tego samego roku dotknęła ją epidemia, która wyniszczyła Sienę. Ozdrowiawszy, pojechała do Pizy i innych miast włoskich, szerząc wszędzie ideę krucjaty. W Pizie też wedle świadectwa Rajmunda otrzymała stygmaty, które ukrywała do końca życia. W 1376 r. powstały spory między Florencją a papiestwem, z których z kolei wywiązała się wojna, zwana wojną Ottona Santi. Nie otrzymawszy żadnej oficjalnej misji, Katarzyna wdała się w pośrednictwo między walczącymi i w tym celu udała się do Awinionu. W czerwcu 1376 r. stanę w ówczesnej stolicy papiestwa, ale zrozumienia nie znalazła. Na początku 1377 roku była już znowu w Sienie. Zajęła się teraz zakładaniem nowego klasztoru w Belcero, ale niebawem na wyraźne życzenie papieża, by nadal pracowała nad przywróceniem pokoju z Florencją, jedzie do tego miasta i tam dowiaduje się o śmierci Grzegorza XI i wyborze Urbana VI. W roku następnym Katarzyna wraca do Sieny. W listopadzie 1378 r. opuszcza definitywnie Sienę i prawdopodobnie na skutek nalegania Urbana VI udaje się z grupą uczniów do Rzymu. Mimo niepowodzeń działa nadal na rzecz zgody i reformy. Wyczerpana, zamyka się w końcu w atmosferze milczenia i modlitwy. 29 kwietnia 1380 r. otoczona przyjaciółmi wiernymi w niepowodzeniach, umiera.
Katarzyna Barlińska vel P.S. HERYTIERA — zadebiutowała w 2016 roku na platformie Wattpad, na której jako pierwsza w Polsce zebrała ponad 115 tysięcy obserwujących. Znana pod pseudonimem PIZGACZ autorka trylogii Hell, obecnie studentka pierwszego roku dziennikarstwa i komunikacji społecznej.
Imieniny Katarzyny: najlepsze życzenia imieninowe, poważne, śmieszne wierszyki na imieniny Katarzyny >>> imieninowe. 25 listopada imieniny obchodzi Katarzyna, złóż życzenia na imieniny! U nas znajdziesz śmieszne, oryginalne i najlepsze życzenia - wierszyki i sms-y imieninowe. Pamiętaj, Katarzyna to jedno z najpopularniejszych imion w Polsce. Nie zapomnij złożyć życzeń!Andrzejki i Katarzynki 2018: tradycje i wróżby. Andrzejki i Katarzynki - co to za świętaImieniny Katarzyny: najlepsze życzenia imieninoweUśmiechnij się solenizantko,puchary szampanem napełnij prędko,Twoi goście niech piją Twe zdrowie,resztę później Ci Ci życie słodko płynie, jak po morzu fale. Niech Cię nigdy nie spotykają troski, łzy żale!Droga Kasiu!Z okazji imienin życzę Ci:- marzeń (żeby się spełniały)- przyjaciół (żeby pamiętali)- życia (żeby było kolorowe)- miłości (żeby przyszła)- szczęścia (żeby nie opuszczało)- okularów (żeby były różowe)- wakacji (by mogły trwać wiecznie)! Kartki z życzeniami na imieniny - gotowe do pobrania i wysłania!W dniu Twoich imienin, składam Ci życzenia, zdrowia, pomyślności w życiu osobistym i zawodowym oraz pogody ducha na co - każdy to powie,najlepsza okazja, by wypić za za Ciebie, za lepsze czasy,by nie zabrakło piwa i toast, rzecz najważniejsza,by jutro głowa nie była cięższa... Katarzyny 25 11: Poważne, śmieszne wierszyki na imieniny KaśkiOdwagi i sił, by porywać się na cele i zmiany,które z pozoru wydają się trudne,a później wprost wymarzone,realizacji planów i nowych marzeńi kolejnych natchnień jak fal,które pchają statek do może świętować swoje imieniny: 2 lutego, 13 lutego, 9 marca, 22 marca, 24 marca, 1 kwietnia, 5 kwietnia, 6 kwietnia, 9 kwietnia, 17 kwietnia, 29 kwietnia, 30 kwietnia, 9 maja, 4 września, 15 września, 25 listopada,31 grudnia. Katarzyna to imię żeńskie pochodzące od greckiego słowa katharós „czysty”, „bez skazy”. Do Polski imię to trafiło za pośrednictwem łaciny. Jest to siódme co do popularności imię w PolsceKochana, z okazji imienin życzę Ciust całowanych, policzków głaskanych,ramion ukochanych i chwil wyczekiwanych...Sukcesów w życiu, szczęścia w miłości,dużo uśmiechów, dużo radości,spełnienia wszystkich najskrytszych marzeńi samych w życiu przyjemnych wrażeń,dużo uśmiechu i moc słodyczy, życzy...Wszystkiego dziś Ci życzę co dobre, szczęśliwe i miłe. Co budzi uśmiech i spokój i ciszą napełnia chwile!Sto buziaków, życzeń tysiącwszystkie szczere - mogę przysiąc,wysyłam do Ciebie z tej przyczynyże dziś są Twoje Ci zawsze szczęście sprzyjapech z daleka Cię nam w zdrowiu aż sto lat,niech Cię kocha cały świat!Oto najlepsze ślubne MEMY! Internauci nie mają litości! Znaki zodiaku, które będą miały wspaniałą jesieńKinga Duda niczym Ivanka Trump. MEMY o córce prezydentaMiss Małopolski 2020. Czas na wielki finał! [ZDJĘCIA KANDYTATEK]Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Katarzyna Zielińska pozuje z synkiem na Instagramie z okazji świąt Bożego Narodzenia. Katarzyna Zielińska tuląca w ramionach synka, który skończył zaledwie tydzień to widok, który poruszył jej fanów oraz znajomych. Gdy wczoraj aktorka zamieściła pełną czułości fotografię na Instagramie, jak z rękawa posypały się pełne

Sklep Książki Literatura piękna polska Mam na imię nie mam (okładka miękka, Oferta : 23,66 zł Opis Opis W nowej książce Katarzyna Michalczak opowiada o pragnieniu miłości, która nie może się przydarzyć, o kiepskich kochankach i złych ojcach. O przemocy domowej, samotności kobiet oraz niespełnieniu. Ktoś przed nimi ucieka i zarazem goni je z bronią. Bohaterki tej książki bardzo tego kogoś chcą. Pewien mroczny trubadur pojawia się i znika, tuptusie są odrzucane - tak trudno znaleźć spełnienie w miłości czy to do kobiet, czy do mężczyzn. A nad wszystkim ponuro zwiesza się widmo przemocowego tatusia. Czy można się definiować poprzez brak? A może poszukiwanie tożsamości to tylko pretekst, by nie żyć? Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Dane szczegółowe Dane szczegółowe ID produktu: 1260648180 Tytuł: Mam na imię nie mam Autor: Michalczak Katarzyna Wydawnictwo: Wydawnictwo Cyranka Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 200 Numer wydania: I Data premiery: 2021-03-16 Rok wydania: 2021 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 195 x 25 x 126 Indeks: 37314828 Recenzje Recenzje Dostawa i płatność Dostawa i płatność Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez empik. Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane

Książka Mam na imię nie mam / Katarzyna Michalczak, Cyranka, 22,69 zł, okładka miękka, Sto tysięcy przecenionych książek, sprawdź teraz!

Katarzyna jest choleryczką, która niezwykle łatwo traci zimną krew. Często przyjmuje pozę obrażonej damy i wycofuje się ze znudzoną miną. Jest inteligentna, o czym świetnie wie i daje to odczuć innym. Ma wyraźną skłonność do odnoszenia wszystkiego do siebie i pragnie aby życie toczyło się wokół niej. Ogólnie biorąc, ma raczej trudny charakter. Potrafi ranić słowem i być wyniosła względem otoczenia. Często zatem miewa problemy z nawiązaniem trwałych znajomości. Ma nielicznych przyjaciół, których starannie dobiera. Cieszy się jednak szacunkiem i uznaniem wśród ludzi doceniających jej dynamizm, pełnię życia, ale przede wszystkim uczciwość i szlachetność. Z jej wadami najlepiej się pogodzić. Pochodzenie imienia Katarzyna Katarzyna jest to imię pochodzenia greckiego, od słowa katharos i oznacza: czysta, dziewicza, bez skazy. W Polsce występuje od XIII wieku. Rodzina i miłość Katarzyna ma zadatki na oddaną żonę, kochającą matkę i perfekcyjną gospodynię, ale czeka ją długa droga, aby to osiągnąć. Jej duma i wyniosłość trzymają adoratorów raczej na dystans, mało który wierzy bowiem, aby miał u niej szanse. Sama tak bardzo potrafi idealizować wymarzonego mężczyznę, iż spotkanie go kiedykolwiek wydaje się mało prawdopodobne. Piękno i wdzięk zdecydowanie zostają w niej przysłonięte przez trudny charakter. Ciężko jej się zmienić, dlatego ten, kto chce ją zdobyć musi odnaleźć klucz do jej wnętrza i walczyć z jej naturą. Życie z Katarzyną wymaga wiele cierpliwości i opanowania, aby nie przerodzić się w pole bitwy. Imieniny Katarzyny Katarzyna imieniny obchodzi 2, 13, 18 lutego, 9, 22, 23, 24 marca, 1, 6, 29, 30 kwietnia, 9 maja, 15 września, 25 listopada, 30, 31 popularną datą obchodzenia imienin Katarzyny jest 29 kwietnia. Życie towarzyskie Niestety Katarzyna ma problemy z nawiązywaniem zażyłych znajomości. Ogólnie cieszy się szacunkiem i uznaniem, ponieważ jest dynamiczna, pełna życia, a przede wszystkim uczciwa i szlachetna. Zdecydowanie piętnuje dwulicowość, krętactwo i kłamstwo. Jednakże ma bardzo trudny, choleryczny charakter. Potrafi ranić słowem, jest zbyt pobudliwa i wyniosła. Sprawia wrażenie, jakby cały czas miała do wszystkich pretensje. Większość ludzi uznaje za kretynów. Niestety łatwo i często traci zimną krew i z premedytacją rani innych. Jej zachowanie zbija z tropu osoby życzliwie do niej nastawione. Katarzyna lubi otaczać się ludźmi, ale przyjaciół dobiera ostrożnie i ma ich niewielu. Trzeba się pogodzić z jej oschłością i brakiem zrozumienia wobec innych. Praca i kariera zawodowa Dumna i świadoma swej inteligencji kobieta, która skupia wokół siebie życie i działania innych. Katarzyna jest osobą szczerą i pracowitą, jednak nie zawsze ma wystarczająco dużą motywację, aby doprowadzić przedsięwzięcia do końca. Często przyjmuje pozę obrażonej damy i wycofuje się ze znudzoną miną. Mimo to stara się sprawiać wrażenie niezastąpionej, a osiągnięcie efektu dodaje jej skrzydeł. Za liczne porażki zdecydowanie obwinia wszystkich dokoła – lepiej nie być wówczas na jej celowniku – pozwala jej to zachować pewność siebie i nie stracić samozadowolenia. Należy pamiętać, iż Katarzyna niechętnie podporządkowuje się jakimkolwiek nakazom i zakazom. Jest za to bardzo bystra i błyskotliwa, dzięki czemu łatwo może osiągnąć wysoką pozycję zawodową. Predyspozycje zawodowe Katarzyna świetnie radzi sobie jako pisarka, dziennikarka, nauczycielka, prezenterka, modelka. Patroni Katarzyny Św. Katarzyna z Aleksandrii – arystokratka egipska prześladowana za wiarę. Ponieważ zachowała nieugiętą postawę, została ścięta w 307 roku. Zgodnie z późniejszą legendą jej ciało miało zostać cudownie przeniesione na górę Synaj (Góra Mojżesza), gdzie znajduje się klasztor i sanktuarium świętej. Patronka Cypru, Sorbony, literatów, adwokatów, szwaczek, modystek, prządek, zecerów i kolejarzy. Św. Katarzyna ze Sieny – mistyczka i stygmatyczka, tercjarka dominikańska. Przyczyniła się do powrotu papieży z Awinionu do Rzymu. Św. Katarzyna Szwedzka – córka św. Brygidy. Założycielka zakonu brygidek. Odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W roku 1344 przejeżdżała przez Polskę. Patronka tych, którzy nie cieszą się powodzeniem. Św. Katarzyna Genueńska – wizjonerka i opiekunka chorych. Żyła w latach 1447–1510. Przez 23 lata jedynym jej pokarmem była Komunia Święta. Legenda podaje, że postać świętej jaśniała mistycznym blaskiem. Jest patronką Genui oraz chorych i szpitali. Odmiany i zdrobnienia imienia Katarzyna Kacha, Kachna, Kasia, Kasieńka, Kasiunia, Kaśka, Katarzynka, Katka Formy obcojęzyczne Catherine, Catharine, Katharine, Katherine, Kathleen (ang.), Caterina, Kathrin, Katharina, Katharine, Kathrein (niem.), Catherine (fr.), Catalina (hiszp.), Caterina, Rina, Catalina (wł.), Ekaterina, Katerina (ros.), Katarina, Kata, Katica ( Kotryna, Katryna, Katryné, Katré (litew.), Katalin, Kata, Kató (węg.) Nazwiska pochodzące od imienia Katarzyna Kachelski, Kachlak, Kachniak, Kachniarz, Kachnicz, Kachniewski, Kachnikiewicz, Kachniowski, Kachnowicz, Kachnowski, Katarkiewicz, Kataryniak, Katarynowicz, Kataryńczyk, Kataryński, Katarzynczuk, Katarzyniak, Katarzyński Znani imiennicy Katarzyna Bujakiewicz – aktorka Katarzyna Cerekwicka – piosenkarka Katarzyna Cichopek – dziennikarka i aktorka Katarzyna Dowbor – prezenterka telewizyjna Katarzyna Figura – aktorka Katarzyna Glinka – aktorka Katarzyna Klich – piosenkarka Katarzyna Nosowska – piosenkarka Katarzyna Skrzynecka – aktorka Catherine Zeta-Jones – aktorka Przysłowia i powiedzonka O świętej Katarzynie pomyśl o pierzynie. Od świętej Katarzyny nie prześladuj już zwierzyny. Katarzyny dzień jaki, cały grudzień będzie taki. Jak się Katarzyna głosi, tak się Nowy Rok nosi.
Katarzyna Zyskowska Jestem szczęśliwą posiadaczką: jednego małżonka, jednego dziecka, dwóch dyplomów, które nigdy mi się do niczego nie przydały, trzech siwych włosów, czterech wydanych książek i mnóstwa pomysłów na kolejne. Katarzyna Zyskowska-Ignaciak @Link Urodziła Jest to imię wywodzące się z języka greckiego, od przymiotnika katharós 'czysty, bez skazy', za pośrednictwem łaciny (Catharina). Forma Catharina jest w użyciu w chrześcijaństwie zachodnim, natomiast u chrześcijan wschodnich rozpowszechniona jest forma grecka Ekatherin- (Aikatherin-). W Polsce imię to poświadczone jest od XIV w. w formach Katarzyna, Katarzena, Katerzyna, Katerzena i w formach skróconych Katka, Katusza, Kasza, Kachna, Kaszka, Kata, Katruszka, Katuszka. Dziś w użyciu są formy zdrobniałe: Kasia, Kaśka, Kasieńka, a na ziemiach zamieszkałych przez Białorusinów - Katia, Katiusza, Katinka. Jest to jedno z bardziej popularnych imion żeńskich, pojawiające się często w pieśniach ludowych. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Catharina, ang. Katherine, fr. Catherine, hiszp. Catalina, Catuca, Catuja, Catunga, niem. Katharina, ros. Jekaterina, Katerina, Katiusza, Katia, wł. Caterina. Święte występujące w historii pod tym imieniem tworzą osiemnastoosobową grupę. Przewodzi tej gromadzie postać legendarna, albo raczej bohaterka powieściowego utworu, natomiast za nią postępują wyraziście zarysowane, uposażone w wyjątkowe dary, prowadzące bogate życie wewnętrzne i zasłużone dla Kościoła. Katarzyna Aleksandryjska. Nazywamy ją tak, ponieważ wedle legendy miała się urodzić w Aleksandrii jako córka króla Kustosa. Kształciła się ponoć we wszystkich dziedzinach, osiągając wspaniałe wyniki. Interweniowała na rzecz chrześcijan rodzinnego miasta, kiedy zaś cesarz Maksencjusz kazał jej złożyć ofiary bożkom, przedstawiła mu wymownie prawdę o tym, że Bóg jest jeden. Maksencjusz kazał wówczas stawić się jej przed licznym zgromadzeniem filozofów i retorów, którzy mieli za zadanie zbić jej argumenty. Ale stało się coś przeciwnego. To Katarzyna udowodniła im prawdziwość wiary i doprowadziła do niej. Wówczas cesarz, rozgniewany takim obrotem sprawy, skazał Katarzynę na najokrutniejsze męki: głód, tortury itd., w końcu zaś rozkazał ją ściąć. - Taka jest w skrócie najprostsza forma legendy, którą później wzbogacono rozmaitymi szczegółami. W średniowieczu uznali Katarzynę za swą współrodaczkę mieszkańcy Cypru. W tej wersji miał ją nawrócić jakiś pobożny pustelnik; potem dodano opowieść o mistycznych zaślubinach Katarzyny z Boskim Oblubieńcem; a w epilogu mówiło się o cudownym przeniesieniu ciała Katarzyny na górę Synaj, gdzie jej relikwie złożone zostały w tamtejszym starożytnym klasztorze. Pochodzenie pierwotnej formy legendy nie jest jasne. Dawniej uważano, że powstanie jej przypada na w. X., ale obecnie wiadomo, że szerzyła się już w epoce karolińskiej. Swą formę klasyczną przybrała pod piórem Metafrasta. Próbowano bohaterkę utożsamiać z postaciami historycznymi: męczennicą wspominaną u Euzebiusza lub aleksandryjską Hipacją. Wysiłki te okazały się bezowocne. Wszystko to nie przeszkodziło jednak niezwykłemu rozwojowi kultu rzekomej męczennicy. Trudno tu streszczać kolejne jego objawy i etapy. Wspomnijmy tylko, że czcili ją zarówno uczeni, literaci, żacy, jak i prosty lud. Kult ten objął cały chrześcijański świat, owszem przekroczył nawet jego granice. Do Polski dotarł wcześnie, przede wszystkim chyba z Czech, gdzie popierany był przez Karola IV. Wyraził się w sposób wieloraki: pieśnią pobożną, utworami bardziej kunsztownymi, sekwencjami, przedstawieniami teatralnymi itd., a także bogatym folklorem i dziełami sztuki, z ludową włącznie. Katarzynę uważano za najpotężniejszą spośród Czternastu wspomożycieli, ponadto uchodziła za patronkę wielu instytucji, zawodów i stanów, od uniwersytetów (np. Sorbony) i konfraterni literackich poczynając, a na modystkach i szwaczkach kończąc. W związku z tym ostatnim patronatem znane są paryskie catherinettes, a także przysłowiowe powiedzenie coiffer Sainte Catherine (zostać starą panną). Dodajmy też w końcu, iż w roku 1571 Regina Prothmann założyła w Braniewie (Brunsberdze) zgromadzenie pod wezwaniem św. Katarzyny, które później działało na Warmii i Litwie, a skasowane zostało dopiero w czasie kulturkampfu (przeniesione do Finlandii i Anglii; dziś działa w Brazylii i liczy 6 prowincji). Katarzyna Szwedzka. Urodziła się około r. 1330 jako córka Ulfa Gudmarssona i św. Brygidy. W r. 1335 powierzono ją cysterkom w Riseberg, gdzie otrzymała też pewne wykształcenie. Przed r. 1344 wydano Katarzynę za rycerza Edgarda z Kyren, którego skłoniła do życia we wstrzemięźliwości. W r. 1350 udała się do Rzymu na jubileusz. Nie zamierzała pozostać tam; kiedy jednak w Wielki Piątek 1351 r. matka powiedziała jej o śmierci Edgara, a wiedziała o tym dzięki szczególnemu doznaniu mistycznemu, zdecydowała się towarzyszyć matce i odtąd, nieraz wbrew skłonnościom serca, zdecydowanie odrzucała starania o jej rękę. Wraz z matką odbyła pielgrzymkę do Ziemi Świętej i uczestniczyła w jej inicjatywach oraz życiu pokutnym, które zresztą kilkakrotnie próbowała temperować. Gdy św. Brygida umierała w r. 1373, w niej przede wszystkim zostawiała dziedziczkę swych ideałów i planów. Odtąd Katarzyna trudzi się nade wszystko około dwóch spraw: starań o kanonizację matki oraz urządzenia fundacji w Vadstenie, ośrodka nowego życia zakonnego. W r. 1374 towarzyszy relikwiom matki w drodze do ojczyzny i wówczas przejeżdża przez ziemie polskie. Będąc pierwszą ksienią klasztoru w Vadstenie, doprowadza fundację do rozkwitu, a równocześnie - choć z mniejszym rozgłosem - kontynuuje proroczą misję matki. W r. 1375 wyrusza znów do Rzymu, wioząc ze sobą i zbierając po drodze dokumentację potrzebną do przeprowadzenia wspomnianej kanonizacji. Do Wiecznego Miasta przybywa w r. 1377. Na jej prośbę Grzegorz XI otwiera proces, a Urban VI aprobuje zakon i potwierdza jego przywileje (1378). W r. 1380 proces dobiega końca, Katarzyna zaś, utrudzona i schorowana, wraca do Vadsteny, gdzie umiera 24 marca roku następnego. Pozostawiła po sobie dziełko poświęcone życiu duchownemu, pt. Sielinna Troest (Själontrost), którego niemiecki tytuł brzmi Seelentrost (pociecha dla serc). W 1474 roku synod Kościoła szwedzkiego wniósł prośbę o jej kanonizację. W kilka lat później Innocenty VIII aprobował jej kult, który - rzecz zrozumiała - związał się ściśle z kultem jej świętej matki. Katarzyna Sieneńska. -W tym samym roku, w którym Brygida napisała swój ostatni list do papieża Grzegorza XI, pojawia się pierwszy publiczny list skierowany do kardynałów przez Katarzynę ze Sieny (1347-1380), jakby następczynię Brygidy w jej zabiegach o odnowę Kościoła i proroczych wizjach- (S. Kamińska, dz. cyt. wyżej, s. 31). Wielka mistyczka, która tak oto wkraczała w dzieje, urodziła się ok. r. 1347 w Sienie jako córka mieszczanina Jakuba Benincasa i Mony Lopa. Już w siódmym roku życia doznała pierwszej wizji. Wolno sądzić, iż te pierwsze doznania mistyczne nieco ją niepokoiły. Mimo sprzeciwów ze strony niektórych członków rodziny, którzy chcieli wydać ją za mąż, około r. 1360 wstąpiła do dominikanek w swym rodzinnym mieście. Kontaktując się w latach następnych z wielu wybitnymi zakonnikami i oddając lekturze dzieł duchownych, wnikała w tajniki życia wewnętrznego. Z gronem przyjaciół, które z czasem powstało wokół niej, Katarzyna zaczęła równocześnie zajmować się sprawami publicznymi i szerzyć swoją ulubioną ideę: pokój na rzecz wyprawy krzyżowej i poprzez nią. W tym też czasie zaczęto się do niej zwracać z prośbą o rady w rozmaitych sprawach. Wszystko to nie mogło nie zaniepokoić dominikanów sieneńskich. I dlatego w 1374 r. wezwano ją na kapitułę do Florencji, a kiedy ta uznała jej nieskażoną prawowierność, bł. Rajmund z Kapui, mianowany lektorem teologii w Sienie, został równocześnie naznaczony na jej kierownika duchownego i opiekuna jej grupy. Pod koniec tego samego roku dotknęła ją epidemia, która wyniszczyła Sienę. Ozdrowiawszy pojechała do Pizy i innych miast Italii, szerząc wszędzie swą ideę krucjaty. W Pizie też, wedle świadectwa Rajmunda, otrzymała stygmaty, które ukrywała do końca życia. W r. 1376 powstały spory między Florencją a papiestwem, z których z kolei wywiązała się wojna zwana wojną Ottona Santi. Nie otrzymawszy żadnej oficjalnej misji, Katarzyna wdała się w pośrednictwo między walczącymi i w tym celu wyruszyła do Awinionu. W czerwcu 1376 r. stanęła w tej ówczesnej stolicy papiestwa, ale zrozumienia nie znalazła. Nie ona też była inicjatorką powrotu do Rzymu Grzegorza XI. Niewątpliwie cieszyła się z takiego biegu sprawy, spodziewając się, że przyczyni się do przywrócenia pokoju w Italii i ułatwi realizację projektu wyprawy krzyżowej. Na początku 1377 r. była już znowu w Sienie. Zajęła się teraz zakładaniem nowego klasztoru w Belcero, ale niebawem na wyraźne życzenie papieża, by nadal pracowała nad przywróceniem pokoju z Florencją, jedzie do tego miasta i tam dowiaduje się o śmierci Grzegorza XI i wyborze Urbana VI. W roku następnym Katarzyna wraca do Sieny. Kończy wówczas Dialogi, a także działa na rzecz zlikwidowania nowo powstałej w Kościele schizmy. W listopadzie 1378 r. opuszcza definitywnie Sienę i prawdopodobnie na skutek nalegań Urbana VI udaje się z grupą uczniów do Rzymu. Mimo niepowodzeń działa nadal na rzecz zgody i reformy. Listy, które wówczas dyktuje, zdradzają ślady pewnego zniechęcenia. Wyczerpana, zamyka się w końcu w atmosferze milczenia i modlitwy. 29 kwietnia 1380 r., otoczona przyjaciółmi wiernymi w niepowodzeniach, oddaje ducha Bogu. Już za życia Katarzyny zbierano w środowiskach dominikańskich materiały do jej biografii. W pięć lat po śmierci Rajmund z Kapui, wówczas generał zakonu, pisze jej życiorys, znany pod nazwą Legenda maior. Nie jest to biografia w nowoczesnym tego słowa znaczeniu, niemniej zawiera to dzieło wiele materiału historycznego, który uzupełnił kontynuator Rajmunda, Tomasz ze Sieny. W r. 1411 otwarto proces kanonizacyjny, który objął zeznania wielu naocznych świadków, ale dopiero Pius II wyniósł Katarzynę na ołtarze (1461). Zostawiła po sobie listy i modlitwy. Ponieważ nie wszystkie zachowały się w wersji oryginalnej, autentyczność wielu nie jest pewna. Podobnie przeredagowano po śmierci Katarzyny jej Dialog, dyktowany w latach 1377-1378. Myśl teologiczna, która się w tym dziełku przejawiła, owiana jest niewieścią delikatnością, a równocześnie tak jest głęboka, iż Katarzynę, podobnie jak później Teresę z Avili, zaczęto rychło nazywać prawdziwym niewieścim doktorem Kościoła. Oficjalnie tytuł ten nadał świętej Paweł VI w dniu 4 października 1970 r. Istnieje zgromadzenie żeńskie pod patronatem Katarzyny Sieneńskiej, założone w jej mieście rodzinnym w r. 1873. Katarzyna z Bolonii. Urodziła się 8 września 1413 r. w szlacheckiej rodzinie Vigrich. Gdy miała lat jedenaście, wysłano ją do Ferrary na dwór książąt d'Este. Razem z księżniczką Małgorzatą otrzymała tam staranne wykształcenie. Nauczyła się mówić i pisać po łacinie oraz zapoznała się ze sztuką malarską. Tę ostatnią uprawiała z pewnym wzięciem. Jej obrazy oglądać można w wielu muzeach włoskich. W r. 1432 przywdziała w Ferrarze habit klarysek. W kilka lat później ukończyła pisanie dziełka Le arme necessarie alla battaglia spirituale. Cieszyło się ono sporym powodzeniem i tłumaczone było na łacinę oraz kilka innych języków europejskich. Później wydano także jej Sermones ad sacras virgines, natomiast inne dziełka, pisane prozą lub wierszem, oraz łacińskie Rosarium metricum pozostały w rękopisach. W r. 1448 założyła w Bolonii nowy klasztor klarysek. Do końca była w nim przełożoną. Zmarła 9 marca 1463 r. Mistyczkę, obdarowaną wielu wizjami i innymi nadzwyczajnymi łaskami, kanonizował w roku 1712 Klemens XI. Katarzyna Genueńska. Urodziła się sto lat po swej imienniczce z Sieny, tzn. w roku 1447, w znakomitej rodzinie genueńskich gwelfów, która wydała dwóch papieży oraz wielu innych dostojników kościelnych i świeckich. Była ostatnią z pięciorga dzieci byłego wicekróla Neapolu Jakuba Fieschi i Franciszki di Negra. W 1463 r. dano ją za żonę Julianowi Adorno, genueńskiemu gibelinowi, człowiekowi rozwiązłemu i rozrzutnemu, który miał już pięcioro nieślubnych dzieci. Związek szczęśliwy nie był, bo Julian życia swego nie zmienił. Katarzyna przez pięć lat żyła tedy w głębokim osamotnieniu i przygnębieniu, potem zaczęła szukać pociechy prowadząc światowe życie towarzyskie. Nie było to jeszcze życie grzeszne, niemniej Katarzynie poza uczuciem niesmaku niczego nie dało. 20 marca 1473 r. zwróciła się do Boga z prośbą o trzy miesiące choroby. Tymczasem nazajutrz, gdy za namową siostry przystąpiła do spowiedzi, doznała nagle tak silnego wstrząsu i tak mocno doświadczyła miłości Bożej, iż doprowadziło ją to do gruntownej przemiany serca i umysłu. Nie znaczy to, by w jej dalszym rozwoju duchowym nie dało się wyznaczyć pewnych etapów. Podjęła teraz praktyki surowej pokuty, do czego wkrótce przyłączył się jej zrujnowany finansowo mąż. Razem też zaczęli się oddawać posłudze chorych. W 1476 r. Katarzyna zaczęła ponadto praktykować bezwzględne posty w czasie adwentu i wielkiego postu. Praktyka ta nie osłabiła jej działalności charytatywnej. W tym też mniej więcej czasie Katarzyna kierowała się wyłącznie natchnieniami wewnętrznymi. W r. 1490 objęła kierownictwo szpitala. W czasie straszliwej epidemii, która w trzy lata później nawiedziła miasto, sama zachorowała, ale z wolna wróciła do zdrowia. Natomiast mąż jej zmarł w r. 1497, a Katarzyna otrzymała nadprzyrodzone zapewnienie o jego zbawieniu. Od 1499 r. Katarzyna nie praktykowała już swych nadzwyczajnych postów. Poddała się też stałemu kierownictwu duchownemu. Objął je Kajetan Marabotto, jej przyszły biograf i herold jej duchowego posłannictwa. Wówczas też wokół niej powstała niewielka grupa przyjaciół, mających podobne co ona dążenia duchowe. Jest to także okres -czyśćca-, czas bolesnych prób wewnętrznych właściwych mistykom. Od 1506 r. coraz częściej choruje, ale następują także okresy nagłego polepszenia, które wówczas poczytywano za zjawiska nadprzyrodzone. W końcu choroba staje się groźna. Był to prawdopodobnie rak żołądka lub innego organu trawiennego. Cierpiąca ogromnie i wyniszczona głodem oraz pragnieniem - święta umiera w milczeniu dnia 15 września 1510 r. Pochowano ją w kościele szpitalnym. W osiemnaście miesięcy później dokonano ekshumacji i stwierdzono, że ciało nie uległo jakiemukolwiek zepsuciu. Rozbudziło to kult świętej. Od 1642 relikwie spoczywają w oszklonej trumnie. Ciało z czasem uległo procesowi wyschnięcia, ale pozostało nienaruszone. W latach ostatniej wojny szpital legł w gruzach na skutek bombardowań, kościół jednak i grób świętej nie poniósł żadnej szkody. Katarzynę kanonizował w r. 1737 Klemens XII. Od 1684 r. jest ona patronką Genui. Przede wszystkim jest jednak dla potomnych autorką wielu cennych dzieł z zakresu teologii i duchowości chrześcijańskiej, które określa się ogólną nazwą Opus Catharinianum. W 1908 r. baron F. von Hügel spróbował podważyć jego autentyczność. Przyczyniło sie to do wyjaśnienia wielu zagadnień związanych z autorstwem Katarzyny; teza barona, który do badań podszedł z wielu uprzedzeniami i pojęciami wadliwymi, upadła. Nie była Katarzyna jedyną autorką - to prawda; współpracowało z nią wielu z jej przyjaciół, ale zasadnicze idee, koncepcja i duch przenikający Opus Catharinianum pochodzą niewątpliwie od niej. Najbardziej zbiorowy charakter ma Vita, biografia Katarzyny, uwypuklająca szereg pojęć duchowych. Niektóre części tego dzieła, wypełnione treścią autobiograficzną, powstały za życia Katarzyny, ale w ostatniej redakcji duży udział miała zapewne Battista Vernazza, uczennica świętej, która też była autorką traktatów mistycznych. Bardziej oryginalnym jest Traktat o czyśćcu oraz pierwsza część Dialogu. Zabiegi redakcyjne w innych partiach są niewątpliwe i znaczne, nie wydają się jednak zniekształcać myśli świętej. Wpływ tych pism był ogromny. Można by go porównywać z wpływem świętej na powstawanie szpitali w Italii. Dzięki pismom Katarzyny zaczęły pojawiać się nowe traktaty, poświęcone życiu duchowemu i mistyce. Pisma Katarzyny czytywali tacy święci, jak: Alojzy Gonzaga, Franciszek Salezy, Bérulle, Fénelon; a cała siedemnastowieczna szkoła francuska wprost sie nimi rozkoszowała. Katarzyna Ricci. Była córką gonfaloniera Florencji, Piotra Franciszka, i jego żony Katarzyny dei Firidolfi. Urodziła się 23 kwietnia 1522 r. Na chrzcie otrzymała imię Alessandrinetta. Straciwszy wcześnie matkę, wychowywała się w klasztorze benedyktynek. W 1535 wstąpiła do dominikanek w Prato. Niebawem zaczęła doznawać łask mistycznych. W 1546 otrzymała stygmaty. Równocześnie zaznaczał się coraz większy jej wpływ na innych. Dość wspomnieć, że radzili się jej tacy ludzie, jak Karol Boromeusz, Filip Neri, Pius V, Maria Magdalena de Pazzi oraz wielu innych. Wielkim szacunkiem darzyła Savonarolę, co później utrudniało przeprowadzenie procesu kanonizacyjnego. Energia, jaką wykazywała, oraz delikatności, która z nią szła w parze, sprawiły, że mianowano ją wiceprzeoryszą, a potem przeoryszą (1552). Zmarła 2 lutego 1589 r. Kanonizował ją w 1746 r. Benedykt XIV. Pozostawiła po sobie obfitą korespondencję, którą dotąd wydano jedynie częściowo. Katarzyna Tekakwitha. Urodziła się na początku kwietnia 1656 r. w Ossernenon (dziś Auresville, w stanie New York), w osadzie jednego z najbardziej wojowniczych plemion irokeskich. Ojciec był poganinem, naczelnikiem osady; natomiast matka pochodziła z plemienia Algonkinów, zamieszkałego nad Zatoką Św. Wawrzyńca, i była chrześcijanką. Swe praktyki religijne spełniała ukradkiem. W ich podtrzymywaniu wspomagała ją owdowiała przyjaciółka, Anastazja Tegonhadszongo. Mając cztery lata, Katarzyna straciła rodziców, zmarłych na skutek epidemii. Sama także nie wyszła z klęski cało. Odtąd miała już bardzo ograniczoną zdolność widzenia. Sierotę adoptowała ciotka Karitha i jej mąż Jowanero. W nowym domu spełniała zwykle niewieście posługi Indianek. W r. 1666 doszło do zawarcia pokoju między Francuzami a pięcioma plemionami irokeskimi. Mohawkowie do układów nie przystąpili, wobec czego hrabia De Tracy, dowódca wojsk kolonialnych, zorganizował przeciw nim ekspedycję karną. Tekakwitha razem z innymi uciekła wówczas w puszczę. Ale niebawem jezuici Bruyas, Fremin i Pierron dotarli do plemienia z misją pokojową. Ruszyli potem dalej, ale Tekakwitha utrzymywała już z nimi kontakt. Tym bardziej mogła go podtrzymać wtedy, gdy o. Pierron wrócił do osady i gdy w ciągu uciążliwej całorocznej pracy zdołał doprowadzić do kilku nawróceń (przywódców od krwawych orgii odwieść jednak nie zdołał). Tekakwithę usiłowano potem wydać za mąż. Dzielnie opierała się tym próbom, a w końcu wyznała, że pragnie przyjąć chrzest. Mimo protestów opiekunów przyjęła go w dniu 5 kwietnia 1667 r. Znosiła potem niechęć i nienawiść wielu. W październiku 1677 r. zdołała uciec do Caughnawaga (dziś La-Prairie-de-la-Madelaine, na południe od Montrealu), gdzie jezuici utworzyli dla Indian chrześcijańskie osiedle. Oddawała się tam pracy i modlitwom. Na Zwiastowanie 1679 r. złożyła ślub czystości. Dostrzeżono potem, że oddawała się surowym wyrzeczeniom. Zmarła 17 kwietnia 1680 r. Jej grób stał się rychło celem wielu pielgrzymów, którzy chętnie nazywali ją Lilią Mohawków. Katarzynę beatyfikował w r. 1980 Jan Paweł II. Katarzyna Labouré. Urodziła się 2 maja 1806 r. w Fain-les-Mo-tiers (w departamencie Côte-d'Or, Francja), w licznej rodzinie chłopskiej. Nigdy nie uczęszczała do szkoły. Utraciwszy wcześnie matkę, objęła w rodzinnym domu funkcję gospodyni. W ślad za swą starszą siostrą mimo oporów ojca wstąpiła w r. 1830 do szarytek. Postulat odbyła w Châtillon-sur-Seine, nowicjat na rue du Bac w Paryżu. Doznała wtedy wielu nadzwyczajnych łask, z których najsłynniejszą była wizja z dnia 27 listopada 1830. Z niej to wywodzi się praktyka Cudownego Medalika. W 1831 r. Katarzyna znalazła się w hospicium przy ulicy Picpus i tam w ukryciu, nie zdradzając swych wizji nikomu poza spowiednikiem, dokończyła swego skromnego życia, wypełnionego uciążliwymi posługami około starców. Zmarła 31 grudnia 1876 r. Beatyfikował ją w 1933 roku Pius XI, kanonizował zaś w 1947 Pius XII. Pamiątkę jej obchodzono do niedawna 28 listopada, obecnie jednak zgodnie z przyjętą zasadą 31 grudnia. Katarzyna Kasper. Urodziła się 26 maja 1820 r. w Dernbach, w Westerwaldzie. Gdy uczęszczała do szkoły, słabe zdrowie utrudniało jej postępy w nauce. W r. 1842 straciła ojca, w sześć lat później matkę. Osamotniona, pomyślała o założeniu domu zakonnego i po niewielkim czasie osiągnęła swoje. W r. 1850 biskup zaaprobował nowy instytut, który nazwał się Zgromadzeniem Sióstr Ubogich Służebnic Ukrzyżowanego Jezusa. Rozszerzał się ten instyt szybko, ale trudności nie brakowało. W czasie kulturkampfu siostry musiały się schronić do Holandii, ale wtedy to właśnie zaczęły powstawać nowe domy w Anglii i Ameryce. Katarzyna zarządzała zgromadzeniem z wielką roztropnością, całą zaś swoją niezachwianą ufność pokładała w Bożej Opatrzności. Umiała przy tym przelewać na inne swą własną gorliwość i umiejętność poświęcania się dla drugich. Zmarła 2 lutego 1898 r. w Dernbach. Paweł VI beatyfikował Katarzynę Kasper w r. 1978. Katarzyna Maria Drexel. Urodziła się 26 listopada 1858 r. w Filadelfii, w stanie Pensylwania, jako córka szanowanego powszechnie bankiera. Matka zmarła w miesiąc po jej urodzeniu. Troskliwie zajęły się nią wtedy siostry, a następnie druga żona ojca, Emma Bouvier. Nieco później ta ostatnia zwróciła jej uwagę na świat ludzkiej nędzy. Katarzynę do żywego dotknął przede wszystkim los tych, którzy dość powszechnie uchodzili wówczas za ludzi niższego gatunku: Indian i Murzynów. W zamiarach wstąpienia do zgromadzenia zakonnego powstrzymywał ją zrazu jej spowiednik, ale w r. 1888 otrzymała zgodę na wszczęcie starań o założenie instytutu dla obrony praw i wspomagania wspomnianych grup ludności. Tak więc w r. 1891 powstało Zgromadzenie Sióstr Sakramentek dla Indian i Ludzi Kolorowych (Congregatio a Ss. Sacramento pro Indis et colorata gente). Składając profesję zakonną, Katarzyna do zwykłych ślubów dodała czwarty: że dla Indian i Czarnych będzie matką i służebnicą. Potem wiele się napracowała przy zakładaniu szkół. Jeszcze za jej życia powstało ich niemal sześćdziesiąt, a tym także Xavier University w Nowym Orleanie. Ten ostatni zasługuje na uwagę, bo ówcześnie na uniwersytety amerykańskie Czarnych nie przyjmowano. Nie trzeba dodawać, że znalezienie środków do zakładania i prowadzenia licznych instytucji, a także kierowanie nimi wymagało wielu trudów. Katarzyna podejmowała je z energią i wytrwałością, które wydawały się niewyczerpane. W r. 1937 zmogła ją jednak choroba. Odtąd już do śmierci była unieruchomiona. Czas, który pozostał jej na tej ziemi, obróciła na adorowanie i kontemplowanie Najśw. Sakramentu. Zmarła w Filadelfii 3 marca 1955 r. Jan Paweł II beatyfikował ją w r. 1988. W imię miłości. Katarzyna Michalak Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Cykl: Trylogia jabłoniowa (tom 1) Seria: Owocowa Seria literatura piękna. 280 str. 4 godz. 40 min. Szczegóły. Inne wydania. Kup książkę. Od czasów Ani z Zielonego Wzgórza nie było tak wzruszającej książki! Edward, właściciel pięknego starego domu na
zapytał(a) o 15:36 Jak po Angielsku jest imię Katarzyna? Odpowiedzi I ♥ U odpowiedział(a) o 15:36 blocked odpowiedział(a) o 15:36 Catherine xd a Kasia jest Kate Noctis. odpowiedział(a) o 15:36 Katherine chyba xd Ale może Kate być, albo tak i tak nikky24 odpowiedział(a) o 15:37 a Kasia Kate ja tez mam tak na imie ;) Cux odpowiedział(a) o 15:37 Kate,Katie to kasia Kathryn ale w sumie to nie Kasia ani Katarzyna a Catherine nie istnieje w angli Luise. odpowiedział(a) o 15:38 Catherine [ czyta się chyba Katrin] ;* A po rosyjsku jeśli Cię to interesuje to Katja ;) Katherine Catherine A zdrobnienia: Kate Katy Kathleen blocked odpowiedział(a) o 15:38 Jazz_16 odpowiedział(a) o 15:39 Kate,Katie, Catherine, Katherine, Katharine, Cathleen, Kathleen, Cath, Cathy, pytonka odpowiedział(a) o 15:41 Katherina to Katarzyna na 100% Katherine - Katarzyna Kate - Kasia blocked odpowiedział(a) o 16:03 Kate.(; hah. sama mam tak na imie.;] ( po polsku oczywiście. xD ) blocked odpowiedział(a) o 12:39 Katarzyna to Katherine, pisane również Catherine Kasia to Katy, Kate ;P Sama mam tak na imięxDD juha x ! odpowiedział(a) o 16:04 Catherine a Kasia to Kate Jasne ze Kate Bo ja mam też tak na imię no i wiem Cux odpowiedział(a) o 15:36 hanys94 odpowiedział(a) o 15:37 obejrzij se we slowniku na necie Kate^^ odpowiedział(a) o 15:37 Kate Ja też nazywam się Kasia ;)* blocked odpowiedział(a) o 15:37 Catherine, Catharine, Katherine, Katharine, Cathleen, Kathleen, Katrin, Katie, Kitty, Kate, Katy, Cath, Cathy, Cate, Kati, Cassie, Kelly, Keisha Catherine, Catharine, Katherine, Katharine, Cathleen, Kathleen, Katrin, Katie, Kitty, Kate, Katy, Cath, Cathy, Cate, Kati, Cassie, Kelly, Keisha . ; ] blocked odpowiedział(a) o 15:36 Uważasz, że ktoś się myli? lub
csonGn.
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/92
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/98
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/52
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/41
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/21
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/18
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/39
  • 3wqfyuywu7.pages.dev/41

    • katarzyna to nie imie